Αυτό το καλοκαίρι εύγλωττα, μπορώ να πω, ξεπέρασε τον εαυτό του. Τόσο ενδιαφέρον όσο και υποσχόμενο καινούριων καταστάσεων, ονείρων, περιπλανήσεων και αγώνων, τόσο υποκειμενικό, όσο και αντικειμενικό. Το πιο όμορφο όμως, επιτρέψτε μου, είναι ότι υπάρχουμε και συνυπάρχουμε. Ένα παράδειγμα πρόθεσης που δίνει έννοια στην λέξη και θα μπορούσαμε να συζητάμε ώρες ατελείωτες δίχως αυτή, γι'αυτή και προς αυτή.
Έτσι λοιπόν, κοντολογίς, πάνε 2 μήνες που ο κ.Τενέζος έχει σημάνει την λήξη της πολιτικής απεργίας με την υποστήριξη του, επίσης απεργού, κ.Κοσμόπουλου, ο τελευταίος κρατούμενος του Δεκέμβρη, Θοδωρής Ηλιόπουλος, μετά από 8 μήνες αδικαιολόγητης κράτησης και 48 ημέρες αποχής από κάθε είδους σίτιση, αφέθηκε ελεύθερος, η μισή Ελλάδα "πουλήθηκε" στα χέρια των αυθαίρετων και των κατασκευαστικών εταιριών μέσω των πυρκαγιών, η κυβέρνηση Καραμανλή δεν άντεξε το βάρος των μαλακιών που η ίδια έπραξε και λίγο προτού παραδόσει τον προϋπολογισμό της χώρας είπε να κάνει καμια βόλτα στο προάυλιο για ένα τσιγάρο. Εμείς, οι συνήθεις θεατές και πόρνες, καλούμαστε να ασκήσουμε το εκλογικό μας δικαίωμα σε ένα μήνα και να εκλέξουμε καινούριο τύραννο στο κεφάλι μας, καινούριο νομοθέτη της ζωής μας και της ελευθερίας μας, καινούριους ηθοποιούς για μία ακόμα παράσταση ψεύδους, ψευτιάς, απληστίας και μισαλλοδοξίας. Ας μιλήσουμε λοιπόν για το αστείο πολιτικό μας σύστημα και το δικαίωμά μας, μη χέσω, να ψηφίζουμε τους κλόουν που όσο και αν μας κάνουν να γελάμε, μας κάνουν να μη ζούμε όπως αξίζουμε επίσης.
Καταρχήν, σας παρακαλώ δηλαδή, μη ξανακούσω την φράση "η Ελλάδα ήταν το λίκνο της δημοκρατίας". Ωτίτιδα και άλλες παρεμφερείς παθήσεις βάζουν σε κίνδυνο την ακουστική και, κυρίως, τη νοητική μου υγεία. Όταν στην Ελλάδα γεννήθηκε η δήθεν δημοκρατία, οι δούλοι στην Αθήνα μπορεί να ξεπερνούσαν και τους ψηφοφόρους, δίχως να έχουν το παραμικρό δικαίωμα ζωής και ύπαρξης. Η δημοκρατία, που τόσο όμορφα μιλάμε γι' αυτήν, ήταν απλώς η νομιμοποίηση της οποιασδήποτε τυραννίας, δικτατορίας και μοναρχίας με σκοπό να μην χρειάζεται να πολεμήσουν άλλο πια με τις συμβατές μεθόδους τον λαό, απλά να τον χαλειναγωγούν με τις σύγχρονες. Ας το ξεκαθαρίσουμε, λοιπόν, οποιαδήποτε αντιπροσωπευτική κυβέρνηση και αν πέρασε από την ιστορία της ανθρωπότητας, το μόνο που επεδίωξε ιστορικά και σε βάθος χρόνου είναι ο έλεγχος, η καταστολή της σκέψης και της ελευθερίας μας, η στέρηση του κοινωνικού πλούτου και των παραγωγικών μέσων από τον λαό, η ευημερία μιας συγκεκριμένης ολιγαρχίας που εντάσσεται στους κατέχοντες και τους εξουσιαστές και η παράφραση των εννοιών ελευθερία, ισότητα και αλληλεγγύη. Η ελευθερία εκφράστηκε με την έννοια των ελεύθερων οικονομικών συναλλαγών, όπως και τους σύμφερε ενώ είναι η χειρότερη έκφραση της, η ισότητα μόνο όσον αφορά τα νομικά δικαιώματα των γυναικών έναντι των ανδρών και η αλληλεγγύη ως δογματισμός σ' ένα συγκεκριμένο κόμμα η ομάδα.
Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι ανάμεσα μας που έχουν πάρει πρέφα ότι ο τύπος της αντιπροσωπευτικής κυβέρνησης, όποιον τίτλο και αν της έχουν κοτσάρει, είτε αβασίλευτη δημοκρατία, είτε τυραννία, είτε κοινοβουλευτική δημοκρατία, είτε βασιλευόμενη δημοκρατία, είναι απλά η συσπείρωση όλων των εξουσιών σε ένα πρόσωπο(τυραννία, δικτατορία, βασιλεία, μοναρχία) ή σε μία ομάδα ατόμων(όλα τα υπόλοιπα συστήματα). Οι αδικίες που αναφέρθηκαν στην προηγούμενη παράγραφο είναι σύμφυτες με αυτού του είδους τα συστήματα και η κατάσταση δεν πρόκειται ν' αλλάξει που να χτυπάμε τον κώλο μας κάτω. Αλλά αυτά δεν μας τα λένε στα σχολειά μας, έχουν απορροφηθεί στο κρέμασμα κορνιζών του Κολοκοτρώνη και της παρέας του. Αν περιμένουμε από μια κυβέρνηση να γίνει γιατρός, δικηγόρος, εργάτης, καπνεργάτης, αγρότης, εκπαιδευτικός, νηπιαγωγός, έμπορος, λιμενεργάτης, υπάλληλος, φυσιοθεραπευτής, νοσοκόμος, χτίστης και ταξιτζής, και όλα αυτά ταυτόχρονα έτσι ώστε να καταλάβει τις ανάγκες του εκάστοτε, χαθήκαμε από χέρι.
Επιπροσθέτως, γυρνώντας στο θέμα της δημοκρατίας, το να συμμετέχω άμεσα στα δρώμενα του τόπου μου μία φορά στα τέσσερα χρόνια και η βασική συμμετοχική μου ανάγκη ν' αρχίζει και να τελειώνει με αυτήν την ψήφο, είναι χαριτωμένο όσο και εκνευριστικό που το ανεχόμαστε και νομίζουμε ότι συμβάλλουμε σε κάτι και αποφασίζουμε εκούσια. Το μόνο που κάνουμε είναι να μπίγουμε το δάχτυλο στο ίδιο μας το μάτι, εκλέγοντας άριστα εκπαιδευμένους ψηφοθήρες εποικοινωνιολόγους, οι οποίοι θα κάνουν τα πάντα για να μεγαλώσει η καρέκλα τους, από τις απαρχές κιόλας της αρχαίας Ελλάδας που τόσο εξυμνούμε μέχρι εννοείται και σήμερα. Κρίμα για μας, καθώς έχω την εντύπωση ότι αξίζουμε σίγουρα κάτι καλύτερο. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να εμπιστευτούμε την θέληση και την αλήθεια μέσα μας, η οποία χρειάζεται ξεσκαρτάρισμα από τις γλίτσες που της έχουν κολλήσει, όλοι μαζί συλλογικά και όχι ο καθένας μόνος του, μία δύναμη και μία πνοή. Τότε, και μόνο τότε, οι λεκέδες της κοινωνίας μας, οι εξουσιαστές και οι πολυλογάδες, το μόνο που θα έχουν να κάνουν είναι να τρέξουν να σωθούν, φορτωμένοι με τα αδικήματα κατά της ανθρώπινης φύσης που έχουν διαπράξει.
Τέλος, κοτσάρω ένα σύμπλεγμα φράσεων του Κροπότκιν περί εκλογών, πιστεύοντας ότι ταιριάζει γάντι. Καλή μας τύχη, και όπως λέει και η γηραιότερη, καλά μυαλά.
"Μήπως χρειάζεται ν'απαριθμήσουμε τα γεμάτα ψευτιές -όλα γεμάτα ψευτιές- προγράμματα, είτε είναι των οπορτουνιστών είτε των επαναστατών σοσιαλιστών, και στα οποία ούτε ο ίδιος ο υποψήφιος, αν έχει ένα στοιχειώδες μυαλό κι αν ξέρει λίγο τα πράγματα μέσα στην Βουλή, δεν πιστεύει περισσότερο απ' ότι στα "πνεύματα" και που παρόλα αυτά τα υποστηρίζει με οίστρο, με τσακίσματα της φωνής και μ'ένα πάθος που ταιριάζουν πιο πολύ σ' έναν κλόουν ή σ'έναν πλανόδιο θεατρίνο ;
Όχι, φτάνει! Ας μην ανακατεύουμε άλλο αυτόν το βάρβαρο! Ας αρκεστούμε να υποβάλουμε το ερώτημα: Υπάρχει, άραγε, έστω κι ένα ανθρώπινο πάθος, το πιο ποταπό , το πιο χυδαίο απ'όλα, που να μην το χρησιμοποιούν την μέρα των εκλογών ; Απάτη, συκοφαντία, χυδαιότητα, υποκρισία, ψευτιά, όλα τα ταπεινά συναισθήματα που φωλιάζουν στα βάθη του ανθρώπινου κτήνους -να το όμορφο θέαμα που μας προσφέρει μία χώρα απ'τη στιγμή που μπαίνει σε προεκλογική περίοδο.
Όσο υπάρχει το ξεπούλημα των βασιλικών εξουσιών, τίποτα δεν θα μπορέσει ν'αλλάξει : οι εκλογές θα είναι το παζάρι της ματαιοδοξίας και των συνειδήσεων."
